ἴξαλος: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(13_5) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1255.png Seite 1255]] ὁ (nach VLL. entweder von [[ἀΐσσω]], [[πηδητικός]], od. von ἵξαι u. ἅλλεσθαι, richtiger wohl von ἵκω unmittelbar, wenn es nicht ein eigener Stamm ist), Beiwort der wilden Ziege, des Steinbocks, <b class="b2">kletternd</b>, [[τόξον]] ἐΰξοον ἰξάλο υ αἰγός Il. 4, 105, Schol. zu vgl.; [[ἴξαλος]] [[εὐπώγων]] αἰγὸς [[πόσις]] Leon. Tar. 61 (XI, 99); Ag. 29 (VI, 32). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1255.png Seite 1255]] ὁ (nach VLL. entweder von [[ἀΐσσω]], [[πηδητικός]], od. von ἵξαι u. ἅλλεσθαι, richtiger wohl von ἵκω unmittelbar, wenn es nicht ein eigener Stamm ist), Beiwort der wilden Ziege, des Steinbocks, <b class="b2">kletternd</b>, [[τόξον]] ἐΰξοον ἰξάλο υ αἰγός Il. 4, 105, Schol. zu vgl.; [[ἴξαλος]] [[εὐπώγων]] αἰγὸς [[πόσις]] Leon. Tar. 61 (XI, 99); Ag. 29 (VI, 32). | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἴξᾰλος''': -ον, ἐπίθ. τῆς ἀγρίας αἰγὸς (ἴδε ἐν λέξ. αἴξ), ἰξάλου αἰγὸς ἀγρίου Ἰλ. Δ. 105 ([[ἔνθα]] ἴδε Σχόλ.), πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 32, 113., 9. 00· -ἑρμηνεύεται διὰ τοῦ [[πηδητικός]], [[ὁρμητικός]], καὶ κοινῶς ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ [[ἀΐσσω]], ὡς εἰ ἦν ἀΐξαλος (πρβλ. αἴξ, αἰγός). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:56, 5 August 2017
English (LSJ)
ον, epith. of the Ibex,= τέλειος acc. to Ar.Byz. ap. Eust. 1625.33, or
A bounding, springing (as Sch.Il., Hsch., etc.), or = τομίας (as Porph. ap. Sch.Il.), ἰξάλου αἰγὸς ἀγρίου Il.4.105, cf. AP6.32 (Agath.), 113 (Simm.), 9.99 (Leon.). (Perh. borrowed fr. Asia Minor.)
German (Pape)
[Seite 1255] ὁ (nach VLL. entweder von ἀΐσσω, πηδητικός, od. von ἵξαι u. ἅλλεσθαι, richtiger wohl von ἵκω unmittelbar, wenn es nicht ein eigener Stamm ist), Beiwort der wilden Ziege, des Steinbocks, kletternd, τόξον ἐΰξοον ἰξάλο υ αἰγός Il. 4, 105, Schol. zu vgl.; ἴξαλος εὐπώγων αἰγὸς πόσις Leon. Tar. 61 (XI, 99); Ag. 29 (VI, 32).
Greek (Liddell-Scott)
ἴξᾰλος: -ον, ἐπίθ. τῆς ἀγρίας αἰγὸς (ἴδε ἐν λέξ. αἴξ), ἰξάλου αἰγὸς ἀγρίου Ἰλ. Δ. 105 (ἔνθα ἴδε Σχόλ.), πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 32, 113., 9. 00· -ἑρμηνεύεται διὰ τοῦ πηδητικός, ὁρμητικός, καὶ κοινῶς ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ ἀΐσσω, ὡς εἰ ἦν ἀΐξαλος (πρβλ. αἴξ, αἰγός).
