ἐπώμοτος: Difference between revisions
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
(13_4) |
(6_15) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1015.png Seite 1015]] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, [[ἐπώμοτος]] λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, [[ἐπώμοτος]], bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. [[ὅρκιος]] erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1015.png Seite 1015]] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, [[ἐπώμοτος]] λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, [[ἐπώμοτος]], bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. [[ὅρκιος]] erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπώμοτος''': -ον, ([[ἐπόμνυμι]]), ὡρκισμένος, οὕνεχ’ ὅρκων οἷσιν ἦν [[ἐπώμοτος]] (διάφ. γρ. [[ἐνώμοτος]]) Σοφ. Αἴ. 1113 οὐκ [[ἐπώμοτος]] λέγων δάμαρτ’ ἔφασκες Ἡρακλεῖ ταύτην ἄγειν; ὁ αὐτ. ἐν Τραχ. 427, πρβλ. [[ἐνώμοτος]]. ΙΙ. Παθ., [[μάρτυς]] τῶν ὅρκων, ὡς τὸ [[ὅρκιος]], Ζῆν’ ἔχων ἐπώμοτον, «[[τουτέστι]] τοῦ ὅρκου ἐγγυητὴν» (Σουΐδ.), Σοφ. Τραχ. 1188. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:09, 5 August 2017
English (LSJ)
ον,
A on oath, sworn, ἐ. λέγων S.Tr.427 ; cf. ἐνώμοτος. II Pass., witness of oaths, like ὅρκιος, Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον ib.1188.
German (Pape)
[Seite 1015] vereidigt, bei einem Gotte schwörend, ἐπώμοτος λέγων, eidlich versichernd, Soph. Tr. 427. – Auch Zeus selbst, ἐπώμοτος, bei dem man schwört, ὄμνυμ' ἔγωγε Ζῆν' ἔχων ἐπώμοτον Soph. Tr. 1178, wo der Schol. ὅρκιος erkl., = Ζῆν' ἐπομόσας.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπώμοτος: -ον, (ἐπόμνυμι), ὡρκισμένος, οὕνεχ’ ὅρκων οἷσιν ἦν ἐπώμοτος (διάφ. γρ. ἐνώμοτος) Σοφ. Αἴ. 1113 οὐκ ἐπώμοτος λέγων δάμαρτ’ ἔφασκες Ἡρακλεῖ ταύτην ἄγειν; ὁ αὐτ. ἐν Τραχ. 427, πρβλ. ἐνώμοτος. ΙΙ. Παθ., μάρτυς τῶν ὅρκων, ὡς τὸ ὅρκιος, Ζῆν’ ἔχων ἐπώμοτον, «τουτέστι τοῦ ὅρκου ἐγγυητὴν» (Σουΐδ.), Σοφ. Τραχ. 1188.
