δολιχός: Difference between revisions
Περὶ τῶν Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος δογμάτων → On the Doctrines of Hippocrates and Plato
(13_6a) |
(6_10) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0654.png Seite 654]] <b class="b2">lang</b>, poet., Ap. Lex. Hom. p. 60. 2 <b class="b2">Δολιχόν</b>· μακρόν; vom <b class="b2">Raume</b>: [[ἔγχος]], [[δόρυ]], Il. 4, 533. 13, 162, sp. D.; von der <b class="b2">Zeit</b>: νύξ, [[νόσος]], Od. 23, 243. 11, 172; [[πλόος]], [[ὁδός]], Od. 3, 169. 4, 393, δολιχῆς [[τέρμα]] κελεύθου Aesch. Prom. 284, wobei man an Raum und Zeit denken kann. – Adv. δολιχόν, Il. 10, 52; vgl. Plat. Prot. 329 a. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0654.png Seite 654]] <b class="b2">lang</b>, poet., Ap. Lex. Hom. p. 60. 2 <b class="b2">Δολιχόν</b>· μακρόν; vom <b class="b2">Raume</b>: [[ἔγχος]], [[δόρυ]], Il. 4, 533. 13, 162, sp. D.; von der <b class="b2">Zeit</b>: νύξ, [[νόσος]], Od. 23, 243. 11, 172; [[πλόος]], [[ὁδός]], Od. 3, 169. 4, 393, δολιχῆς [[τέρμα]] κελεύθου Aesch. Prom. 284, wobei man an Raum und Zeit denken kann. – Adv. δολιχόν, Il. 10, 52; vgl. Plat. Prot. 329 a. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''δολῐχός''': -ή, -όν, [[μακρός]], ἔγχεα, [[δόρυ]], Ἰλ. Δ. 533 κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ χρόνου, [[νόσος]], νὺξ Ὀδ. Ψ. 243, Λ. 172· καὶ οὕτω δολιχόν, ὡς ἐπίρρ., Ἰλ. Κ. 52, Πλάτ. Πρωτ. 329Α· - φράσεις τινές, ὡς δολιχὸς [[πλόος]], δολιχὴ ὁδός, ἑνοῦσιν ἀμφοτέρας τὰς σημασίας, Ὀδ. Γ. 169, Δ. 393. (Πρβλ. ἐνδελεχής, Δουλίχιον (Μακρονῆσι)· Σανσκρ. dîrgh-as, Zενδ. darĕgh-as (longus)· Σλαυ. dlug-u· περὶ τοῦ Λατ. longus, ἴδε [[λογγάζω]]). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:30, 5 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A long, ἔγχεα, δόρυ, Il.4.533, al.; also of Time, νύξ, νοῦσος, Od.23.243, 11.172; δολιχόν, as Adv., Il.10.52; σχελίδες Archipp.11.3 (lyr.); ἐλάται A.R.1.914; πρυμνήσια AP10.4 (Marc.Arg.); some phrases, as δ. πλόος, δ. ὁδός, unite both senses, Od.3.169, 4.393. (Cf. Skt. dīrghas 'long'.)
German (Pape)
[Seite 654] lang, poet., Ap. Lex. Hom. p. 60. 2 Δολιχόν· μακρόν; vom Raume: ἔγχος, δόρυ, Il. 4, 533. 13, 162, sp. D.; von der Zeit: νύξ, νόσος, Od. 23, 243. 11, 172; πλόος, ὁδός, Od. 3, 169. 4, 393, δολιχῆς τέρμα κελεύθου Aesch. Prom. 284, wobei man an Raum und Zeit denken kann. – Adv. δολιχόν, Il. 10, 52; vgl. Plat. Prot. 329 a.
Greek (Liddell-Scott)
δολῐχός: -ή, -όν, μακρός, ἔγχεα, δόρυ, Ἰλ. Δ. 533 κ. ἀλλ.· ὡσαύτως ἐπὶ χρόνου, νόσος, νὺξ Ὀδ. Ψ. 243, Λ. 172· καὶ οὕτω δολιχόν, ὡς ἐπίρρ., Ἰλ. Κ. 52, Πλάτ. Πρωτ. 329Α· - φράσεις τινές, ὡς δολιχὸς πλόος, δολιχὴ ὁδός, ἑνοῦσιν ἀμφοτέρας τὰς σημασίας, Ὀδ. Γ. 169, Δ. 393. (Πρβλ. ἐνδελεχής, Δουλίχιον (Μακρονῆσι)· Σανσκρ. dîrgh-as, Zενδ. darĕgh-as (longus)· Σλαυ. dlug-u· περὶ τοῦ Λατ. longus, ἴδε λογγάζω).
