ἄμμορος: Difference between revisions
ὁ γοῦν κυνικὸς Μένιππος ἁλμοπότιν τὴν Μύνδον φησίν (Athenaios 1.34e) → At any rate the Cynic (satirist) Menippus says that Myndus is a brine-drinking town.
(6_18) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἄμμορος''': -ον, ποιητ. ἀντὶ [[ἄμοιρος]] (ὃ ἴδε), ὁ μὴ ἔχων [[μέρος]] ἔν τινι, ὁ [[ἀμέτοχος]], μὴ λαμβάνων [[μερίδιον]]· ἰδίως ἔν τινι καλῷ πράγματι· μ. γεν. [[ἄμμορος]]... λοετρῶν Ὠκεανοῖο Ἰλ. Σ. 489, Ὀδ. Ε. 275· καλῶν Πινδ. Ο. 1. 134· πάντων Σοφ. Φ. 182· τέκνων ἄμμ., ἐστερημένος τέκνων, Εὐρ. Ἑκ. 421· ἐλπίδος Ἀνθ. Π. (παράρτ. 349). 2) μεταγεν. [[ἁπλῶς]], [[ἐλεύθερος]] ἀπό τινος, [[ἄνευ]] τινός, ἄμμ. κακότητος Κόϊντ. Σμυρν. 1. 430· ὠδίνων Ἀνθ. Π. 7. 465. ΙΙ. ἀπολ., [[δυστυχής]], τεθλιμμένος, Ἰλ. Ζ. 418., Ω. 773· οὐκ ἄμμ. Πινδ. Ν. 6. 26. | |lstext='''ἄμμορος''': -ον, ποιητ. ἀντὶ [[ἄμοιρος]] (ὃ ἴδε), ὁ μὴ ἔχων [[μέρος]] ἔν τινι, ὁ [[ἀμέτοχος]], μὴ λαμβάνων [[μερίδιον]]· ἰδίως ἔν τινι καλῷ πράγματι· μ. γεν. [[ἄμμορος]]... λοετρῶν Ὠκεανοῖο Ἰλ. Σ. 489, Ὀδ. Ε. 275· καλῶν Πινδ. Ο. 1. 134· πάντων Σοφ. Φ. 182· τέκνων ἄμμ., ἐστερημένος τέκνων, Εὐρ. Ἑκ. 421· ἐλπίδος Ἀνθ. Π. (παράρτ. 349). 2) μεταγεν. [[ἁπλῶς]], [[ἐλεύθερος]] ἀπό τινος, [[ἄνευ]] τινός, ἄμμ. κακότητος Κόϊντ. Σμυρν. 1. 430· ὠδίνων Ἀνθ. Π. 7. 465. ΙΙ. ἀπολ., [[δυστυχής]], τεθλιμμένος, Ἰλ. Ζ. 418., Ω. 773· οὐκ ἄμμ. Πινδ. Ν. 6. 26. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne participe pas à, privé <i>ou</i> exempt de, gén.;<br /><b>2</b> <i>abs.</i> malheureux.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[μείρομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:31, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, poet. for ἄμοιρος (q. v.),
A without share of, without lot in, c. gen., ἄμμορος . . λοετρῶν Ὠκεανοῖο Il.18.489, Od.5.275; καλῶν Pi.O.1.84; πάντων S.Ph.182 (lyr.); τέκνων ἄ. bereft of children, E. Hec.421; οὐκ ἄ. ἀμφὶ πάλᾳ κυναγέτας Pi.N.6.14; ἄ. ἐσθλῆς ἐλπίδος IG 14.1942.11. 2 later, simply, free from, without, ἄ. κακότητος Q.S.1.430. II abs., ill-fated, Il.6.408, 24.773. (ἀ- priv., smor-, cf. κάσμορος.)
German (Pape)
[Seite 126] ον, p. = ἄμορος, untheilhaftig, Hom. viermal, Iliad. 18, 489 Od. 5, 275 vom Gestirne des großen Bären οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο; ohne cas., an derselben Stelle des Verses Iliad. 6, 408. 24, 773 παῖδά τε νηπίαχον (τῷ σέ θ' ἅμα κλαίω) καὶ ἔμ' ἄμμορον, mich Unglückliche; – Pind. N. 6, 14 ohne cas. = unglücklich; καλῶν Ol. 1, 84; Soph. Phil. 182; τέκνων Eur. Hec. 423, Kinder verloren habend; κακότητος Qu. Sm. 1. 430; ad. 495 (Plan. 303); vgl. ἄμοιρος.
Greek (Liddell-Scott)
ἄμμορος: -ον, ποιητ. ἀντὶ ἄμοιρος (ὃ ἴδε), ὁ μὴ ἔχων μέρος ἔν τινι, ὁ ἀμέτοχος, μὴ λαμβάνων μερίδιον· ἰδίως ἔν τινι καλῷ πράγματι· μ. γεν. ἄμμορος... λοετρῶν Ὠκεανοῖο Ἰλ. Σ. 489, Ὀδ. Ε. 275· καλῶν Πινδ. Ο. 1. 134· πάντων Σοφ. Φ. 182· τέκνων ἄμμ., ἐστερημένος τέκνων, Εὐρ. Ἑκ. 421· ἐλπίδος Ἀνθ. Π. (παράρτ. 349). 2) μεταγεν. ἁπλῶς, ἐλεύθερος ἀπό τινος, ἄνευ τινός, ἄμμ. κακότητος Κόϊντ. Σμυρν. 1. 430· ὠδίνων Ἀνθ. Π. 7. 465. ΙΙ. ἀπολ., δυστυχής, τεθλιμμένος, Ἰλ. Ζ. 418., Ω. 773· οὐκ ἄμμ. Πινδ. Ν. 6. 26.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne participe pas à, privé ou exempt de, gén.;
2 abs. malheureux.
Étymologie: ἀ, μείρομαι.
