ἠΐθεος: Difference between revisions
μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις → weels that secure a lazy angling for men whether asleep or awake
(13_6b) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1157.png Seite 1157]] ὁ (att. zsgzgn [[ᾔθεος]], nur p., ᾐθέων λεκτοί Soph. O. R. 18; Eur. Phoen. 952), der mannbare, unvermählte <b class="b2">Jüngling</b>, Junggeselle, Il. 11, 60 Od. 6, 63; dah. [[παρθένος]] ἠΐθεός τε verbunden, Il. 18, 593. 22, 127, wie Her. 3, 48; Tim. lex. Plat. erkl. [[ἄφθαρτος]] πρὸς γυναῖκας, u. so sagt Plat. [[μέχρι]] παιδογονίας ἠΐθεοι καὶ ἀκήρατοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν, Legg. VIII, 840 d, u. stellt ihnen γεγαμηκότα gegenüber, IX, 877 e; ἠΐθεον ἔτι [[ὄντα]] Dem. 59, 22; Sp., Ἴασος μὲν [[ᾔθεος]] ἔμενε, [[Δάρδανος]] δὲ ἄγεται γυναῖκα D. Hal. 1, 61. – Das fem. ἠΐθεαι hat Nic. bei Ath. XV, 684 c, wie Antp. Sid. 2 (IX, 241). – Die Ableitung ist dunkel, vgl. [[αἰζηός]], nach Döderlein von [[αἴθω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1157.png Seite 1157]] ὁ (att. zsgzgn [[ᾔθεος]], nur p., ᾐθέων λεκτοί Soph. O. R. 18; Eur. Phoen. 952), der mannbare, unvermählte <b class="b2">Jüngling</b>, Junggeselle, Il. 11, 60 Od. 6, 63; dah. [[παρθένος]] ἠΐθεός τε verbunden, Il. 18, 593. 22, 127, wie Her. 3, 48; Tim. lex. Plat. erkl. [[ἄφθαρτος]] πρὸς γυναῖκας, u. so sagt Plat. [[μέχρι]] παιδογονίας ἠΐθεοι καὶ ἀκήρατοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν, Legg. VIII, 840 d, u. stellt ihnen γεγαμηκότα gegenüber, IX, 877 e; ἠΐθεον ἔτι [[ὄντα]] Dem. 59, 22; Sp., Ἴασος μὲν [[ᾔθεος]] ἔμενε, [[Δάρδανος]] δὲ ἄγεται γυναῖκα D. Hal. 1, 61. – Das fem. ἠΐθεαι hat Nic. bei Ath. XV, 684 c, wie Antp. Sid. 2 (IX, 241). – Die Ableitung ist dunkel, vgl. [[αἰζηός]], nach Döderlein von [[αἴθω]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ, ἡ)<br />ὁ [[ἠΐθεος]], jeune homme non encore marié, jeune garçon ; <i>par contr.</i> [[ᾔθεος]] [[κόρη]], jeune fille.<br />'''Étymologie:''' cf. [[αἴθω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:32, 9 August 2017
German (Pape)
[Seite 1157] ὁ (att. zsgzgn ᾔθεος, nur p., ᾐθέων λεκτοί Soph. O. R. 18; Eur. Phoen. 952), der mannbare, unvermählte Jüngling, Junggeselle, Il. 11, 60 Od. 6, 63; dah. παρθένος ἠΐθεός τε verbunden, Il. 18, 593. 22, 127, wie Her. 3, 48; Tim. lex. Plat. erkl. ἄφθαρτος πρὸς γυναῖκας, u. so sagt Plat. μέχρι παιδογονίας ἠΐθεοι καὶ ἀκήρατοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν, Legg. VIII, 840 d, u. stellt ihnen γεγαμηκότα gegenüber, IX, 877 e; ἠΐθεον ἔτι ὄντα Dem. 59, 22; Sp., Ἴασος μὲν ᾔθεος ἔμενε, Δάρδανος δὲ ἄγεται γυναῖκα D. Hal. 1, 61. – Das fem. ἠΐθεαι hat Nic. bei Ath. XV, 684 c, wie Antp. Sid. 2 (IX, 241). – Die Ableitung ist dunkel, vgl. αἰζηός, nach Döderlein von αἴθω.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
ὁ ἠΐθεος, jeune homme non encore marié, jeune garçon ; par contr. ᾔθεος κόρη, jeune fille.
Étymologie: cf. αἴθω.
