ἐνναετήρ: Difference between revisions
From LSJ
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
(6_11) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐννᾰετήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ἐνναίω]]) [[ἔνοικος]], [[κάτοικος]], Ἑλλάδος ἐνναετῆρες Ἀνθ. Π. 9. 495, Μόσχ. 2. 119: θηλ. ἐνναέτειρα Ἀνθ. Π. 4. 94. | |lstext='''ἐννᾰετήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ἐνναίω]]) [[ἔνοικος]], [[κάτοικος]], Ἑλλάδος ἐνναετῆρες Ἀνθ. Π. 9. 495, Μόσχ. 2. 119: θηλ. ἐνναέτειρα Ἀνθ. Π. 4. 94. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />habitant.<br />'''Étymologie:''' [[ἐνναίω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:39, 9 August 2017
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, (ἐνναίω)
A inmate, inhabitant, AP9.495 (Arch.), v.l. in Mosch.2.123:—fem. ἐννᾰέτειρα, APl.4.94 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 846] ῆρος, ὁ, der Einwohner, Anth. IX, 495.
Greek (Liddell-Scott)
ἐννᾰετήρ: ῆρος, ὁ, (ἐνναίω) ἔνοικος, κάτοικος, Ἑλλάδος ἐνναετῆρες Ἀνθ. Π. 9. 495, Μόσχ. 2. 119: θηλ. ἐνναέτειρα Ἀνθ. Π. 4. 94.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
habitant.
Étymologie: ἐνναίω.