γλωσσαλγία: Difference between revisions
From LSJ
Μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → Odi professum sapere, qui sibi non sapit → Den Weisen hass' ich, der in eigner Sache Tor
(6_9) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''γλωσσαλγία''': ἡ, [[ἀτελεύτητος]], [[ὁμιλία]], [[φλυαρία]], Εὐρ. Μηδ. 525, Ἀνδρ. 690· μεταγεν. γλωτταργία Λουκ. Λεξιφ. 19. | |lstext='''γλωσσαλγία''': ἡ, [[ἀτελεύτητος]], [[ὁμιλία]], [[φλυαρία]], Εὐρ. Μηδ. 525, Ἀνδρ. 690· μεταγεν. γλωτταργία Λουκ. Λεξιφ. 19. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ας (ἡ) :<br />démangeaison de parler, bavardage sans fin.<br />'''Étymologie:''' [[γλῶσσα]], [[ἀλγέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:45, 9 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A endless talking, wordiness, E.Med. 525, Andr.689, Ph.2.165; but γλωτταργία, idleness of the tongue, σιωπὴν καὶ γ. ἡμῖν ἐπιβάλλει Luc.Lex.19.
Greek (Liddell-Scott)
γλωσσαλγία: ἡ, ἀτελεύτητος, ὁμιλία, φλυαρία, Εὐρ. Μηδ. 525, Ἀνδρ. 690· μεταγεν. γλωτταργία Λουκ. Λεξιφ. 19.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
démangeaison de parler, bavardage sans fin.
Étymologie: γλῶσσα, ἀλγέω.
