περονάω: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(6_1) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''περονάω''': ([[περόνη]]) διατρυπῶ, κεντῶ, δουρὶ [[μέσον]] περόνησε Ἰλ. Η. 145, Ν. 397· π. [[μέσον]] τὸν βραχίονα Διον. Ἁλ. 6. 11· τὰς χεῖρας πεπερονημέναι Κέλσος παρ’ Ὠριγέν. 1. 429C 2) Μέσ., ἀμφὶ δ’ ἄρα χλαῖναν περονήσατο, «πόρπῃ συνέλαβεν, ἐνεπορπώσατο» (Σχόλ.), Ἰλ. Κ. 133, Ξ. 180, Θεόκρ, 14. 66. | |lstext='''περονάω''': ([[περόνη]]) διατρυπῶ, κεντῶ, δουρὶ [[μέσον]] περόνησε Ἰλ. Η. 145, Ν. 397· π. [[μέσον]] τὸν βραχίονα Διον. Ἁλ. 6. 11· τὰς χεῖρας πεπερονημέναι Κέλσος παρ’ Ὠριγέν. 1. 429C 2) Μέσ., ἀμφὶ δ’ ἄρα χλαῖναν περονήσατο, «πόρπῃ συνέλαβεν, ἐνεπορπώσατο» (Σχόλ.), Ἰλ. Κ. 133, Ξ. 180, Θεόκρ, 14. 66. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />percer avec une pointe, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> περονάομαι-ῶμαι agrafer sur soi, acc..<br />'''Étymologie:''' [[περόνη]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:45, 9 August 2017
English (LSJ)
A pierce, transfix, δουρὶ μέσον περόνησε Il.7.145, 13.397; π. μέσον τὸν βραχίονα D.H.6.11; ἔδειξε . . τὰς χεῖρας ὡς ἦσαν πεπερονημέναι Cels. ap. Origenes Cels.2.55. 2 Med., buckle on one's mantle, one's robe, χλαῖναν περονήσατο, ἑανὸν περονᾶτο, Il.10.133, 14.180; λῶπος περονᾶσθαι Theoc.14.66, cf. A.R. 1.722.
German (Pape)
[Seite 602] durchstechen, durchbohren, δουρὶ μέσον περόνησε, Il. 7, 145. 13, 397. – Im med. ein Kleid mit der Spange durchstechen, um es sich am Leibe über den Schultern zu befestigen, ἀμφὶ δ' ἄρα χλαῖναν περονήσατο, Il. 10, 133, vgl. 14, 180; einzeln bei sp. D., wie Theocr. 14, 66.
Greek (Liddell-Scott)
περονάω: (περόνη) διατρυπῶ, κεντῶ, δουρὶ μέσον περόνησε Ἰλ. Η. 145, Ν. 397· π. μέσον τὸν βραχίονα Διον. Ἁλ. 6. 11· τὰς χεῖρας πεπερονημέναι Κέλσος παρ’ Ὠριγέν. 1. 429C 2) Μέσ., ἀμφὶ δ’ ἄρα χλαῖναν περονήσατο, «πόρπῃ συνέλαβεν, ἐνεπορπώσατο» (Σχόλ.), Ἰλ. Κ. 133, Ξ. 180, Θεόκρ, 14. 66.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
percer avec une pointe, acc.;
Moy. περονάομαι-ῶμαι agrafer sur soi, acc..
Étymologie: περόνη.
