ἐξώστης: Difference between revisions
Κρεῖττον τὸ μὴ ζῆν ἐστιν ἢ ζῆν ἀθλίως → Death is better than a life of misery → Satius mori quam calamitose vivere → Der Tod ist besser als ein Leben in der Not
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐξώστης''': -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, [[σφοδρός]], [[ὁρμητικός]], ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον [[πέλαγος]] Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· [[ζάλη]] δὲ καὶ [[ἄνεμος]] [[ἐξώστης]] ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς [[ὑπὲρ]] Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ [[ἐξώστης]] Ἄρης ἔθραυε [[λαίφη]] τῆσδε γῆς [[μέγας]] πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) [[ἐξώστης]], «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ [[ἡλιακός]], [[αὐτόθι]] 52. | |lstext='''ἐξώστης''': -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, [[σφοδρός]], [[ὁρμητικός]], ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον [[πέλαγος]] Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· [[ζάλη]] δὲ καὶ [[ἄνεμος]] [[ἐξώστης]] ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς [[ὑπὲρ]] Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ [[ἐξώστης]] Ἄρης ἔθραυε [[λαίφη]] τῆσδε γῆς [[μέγας]] πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) [[ἐξώστης]], «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ [[ἡλιακός]], [[αὐτόθι]] 52. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui repousse : [[ἐξώστης]] [[ἄνεμος]] HDT vent contraire et violent.<br />'''Étymologie:''' [[ἐξωθέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:56, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A one who drives out, Ἄρης E.Rh.322. 2 ἐ. ἄνεμοι violent winds which drive ships ashore (cf. ἐξωθέω 11), Hdt.2.113, Hp.VM9, Aeschin.Ep.1.3. 3 ὁ ἐ. (sc. σφυγμός), term coined by Archig. ap. Gal.8.662. 4 = ἐξώστρα 111, Cod.Just.8.10.12.5b (pl.), Gloss.
German (Pape)
[Seite 891] ὁ, der Herausstoßende, ἄνεμοι, die von dem rechten Wege abtreiben, Her. 2, 113 u. Sp.; Ἄρης Eur. Rhes. 322.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξώστης: -ου, ὁ, ἐπὶ ἀνέμων, σφοδρός, ὁρμητικός, ὁ ἐξωθῶν τοῦ εὐθέος δρόμου ἐν θαλάσσῃ καὶ παραφέρων τοὺς πλέοντας, ὡς ἐγένοντο ἐν τῷ Αἰγαίῳ ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐς τὸ Αἰγύπτιον πέλαγος Ἡρόδ. 2. 113, Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 11· ζάλη δὲ καὶ ἄνεμος ἐξώστης ἐμπεσὼν ἐπήνεγκεν ἡμᾶς ὑπὲρ Κρήτην Αἰσχίν. Ἐπιστ. 659 ἐν τέλει. 2) μεταφ., ὁ ἐκδιώκων, ὁ καταστρέφων, ἡνίκ’ ἐξώστης Ἄρης ἔθραυε λαίφη τῆσδε γῆς μέγας πνέων Εὐρ. Ρῆσ. 322. 3) ἐξώστης, «μπαλκόνι», ὡς καὶ νῦν, Ἁρμενόπ. 2. 32., ἐλέγετο καὶ ἡλιακός, αὐτόθι 52.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui repousse : ἐξώστης ἄνεμος HDT vent contraire et violent.
Étymologie: ἐξωθέω.
