λίψ

English (LSJ)

(A), ὁ, gen. λιβός,

   A the SW. wind, Hdt.2.25, Arist.Mete.364b2 (pl.), Mu.394b27, Theoc.9.11: pl., Plb.10.10.3.    2 the South, freq. in LXX, Ge.13.14, al.    3 the West, opp. ἀπηλιώτης, PTeb. 14.19 (ii B. C.), Vett.Val.8.5, Paul.Al.A.2, Herm. ap. Stob.1.21.9, 1.49.45; rarely in LXX, 2 Ch.32.30, 33.14, Thd.Da.8.5; λιβός or λίβα εἰς ἀπηλιώτην from West to East, BGU1037.15 (i A. D.), CPR28.21 (ii A.D.).    4 Astron., πρωινὸς λ., μεσημβρινὸς λ., ὀψινὸς λ., position of a star on the W. horizon at sunrise, midday, or sunset, Ptol.Alm. 8.4.
λίψ (B), ἡ, (λείβω) only gen. and acc. (λιβάς or λίβος being the nom. in use),

   A stream, ἐξ ὀμμάτων λείβουσι . . λίβα (Burges for δία) A.Eu.54; ἀφθονέστερον λίβα f.l. in A.Fr.72; μέλιτος λίβα A.R.4.1454.    2 = λοιβή, libation, φιλοσπόνδου λιβός A.Ch.292; εὐκταίαν λίβα Id.Fr.55.
λίψ (C)· ἐπιθυμία (cf. λίπτομαι) , πέτρα ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει, Hsch.

German (Pape)

[Seite 55] λιβός, ἡ (λείβω), 1) das Ausgegossene, Quell, Tropfen, Trankopfer, φιλοσπόνδου λιβός, Aesch. Ch. 290, accus. λίβα, fr. 49. 65, wie Ep. ad. 261 (IX, 142); ὀλίγην μέλιτος λίβα, Ap. Rh. 4, 1454; Man. 1, 176. – 2) nach Hesych. auch πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει, also = λισσάς, steiler Felsen. Vgl. αἰγίλιψ. λιβός, ὁ, der Südwestwind, Her. 2, 95 Theocr. 9, 11 Pol. 10, 10, 3 u. sonst. Nach Arist. mund. 4 u. Meteorl. 2, 6 weht er von dem Orte her, wo die Sonne am kürzesten Tage untergeht (Vielleicht von λείβω, weil er Nässe brachte).

Greek (Liddell-Scott)

λίψ: ὁ, γεν. λῐβός, ὁ ΝΔ ἄνεμος, Λατ. Africus, Ἡρόδ. 2. 25, Θεόκρ. 9. 11, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 6, 7 ἑξ., π. Κόσμ. 4, 12· ἐν τῷ πληθ., Πολύβ. 10. 10, 3. (Ἐκ τῆς √ΛΙΒ, λείβω, ἐπειδὴ ἔφερεν ὑγρασίαν· οὐχὶ ἀπό τῆς Λιβύης, ὡς λέγεται ἐν Ἀριστ. Ἀποσπ. 238).

French (Bailly abrégé)

1λιβός (ὁ) :
vent du SO, propr. le pluvieux.
Étymologie: R. Λιβ, v. λείβω.
2seul. gén. λιβός, et acc. λίβα (ἡ) :
1 larme;
2 libation.
Étymologie: R. Λιβ, v. λείβω.