ῥωγάς: Difference between revisions
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
(6_4) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ῥωγάς''': -άδος, ὁ, ἡ, (ῥώξ) = τῷ προηγ., διεσχισμένη, διερρωγυῖα, πήρη Βάβρ. 86· ῥ. [[πέτρα]], κρημνὸς διεσχισμένος, Θεόκρ. 24. 94, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1448, πρβλ. Νικ. Θ. 389· [[κάπετος]] ῥ. Ποσείδιππος παρ’ Ἀθην. 414Ε· - πρβλ. [[ῥαγάς]], ἀπορρώξ. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., [[ῥῆγμα]] ἐν τοίχῳ, παρ’ Ἡσυχ., [[ὅστις]] μνημονεύει καὶ τὴν λέξιν ῥωγή, ἡ. | |lstext='''ῥωγάς''': -άδος, ὁ, ἡ, (ῥώξ) = τῷ προηγ., διεσχισμένη, διερρωγυῖα, πήρη Βάβρ. 86· ῥ. [[πέτρα]], κρημνὸς διεσχισμένος, Θεόκρ. 24. 94, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1448, πρβλ. Νικ. Θ. 389· [[κάπετος]] ῥ. Ποσείδιππος παρ’ Ἀθην. 414Ε· - πρβλ. [[ῥαγάς]], ἀπορρώξ. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., [[ῥῆγμα]] ἐν τοίχῳ, παρ’ Ἡσυχ., [[ὅστις]] μνημονεύει καὶ τὴν λέξιν ῥωγή, ἡ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=άδος<br /><i>adj. f.</i><br />déchiré, fendu, creusé.<br />'''Étymologie:''' [[ῥώξ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:07, 9 August 2017
English (LSJ)
άδος, ὁ, ἡ,= foreg.,
A ragged, πήρη Babr.86; ῥ. πέτραι cloven rocks, clefts in the rocks, Theoc.24.95, cf. A.R.4.1448, Nic. Th.389; κάπετος ῥ. Posidipp. ap. Ath.8.414e.
German (Pape)
[Seite 854] άδος, ὁ, ἡ, 1) zerrissen, gespalten, κάπετος, Posidiup. bei Ath. 414 e; als subst. ἡ ῥωγάς, sc. γῆ, Erdriß, Erdspalt, Kluft, Höhle. – 2) sc. πέτρα, abgerissenes Felsstück, Ap. Rh. 4, 1448, ῥωγάδος ἐκ πέτρης, wie Nic. Ther. 389. 644; vgl. Theocr. 24, 93.
Greek (Liddell-Scott)
ῥωγάς: -άδος, ὁ, ἡ, (ῥώξ) = τῷ προηγ., διεσχισμένη, διερρωγυῖα, πήρη Βάβρ. 86· ῥ. πέτρα, κρημνὸς διεσχισμένος, Θεόκρ. 24. 94, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1448, πρβλ. Νικ. Θ. 389· κάπετος ῥ. Ποσείδιππος παρ’ Ἀθην. 414Ε· - πρβλ. ῥαγάς, ἀπορρώξ. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., ῥῆγμα ἐν τοίχῳ, παρ’ Ἡσυχ., ὅστις μνημονεύει καὶ τὴν λέξιν ῥωγή, ἡ.
French (Bailly abrégé)
άδος
adj. f.
déchiré, fendu, creusé.
Étymologie: ῥώξ.
