προτρεπτικός: Difference between revisions
Ἡ φύσις ἁπάντων τῶν διδαγμάτων κρατεῖ → Natura superat omne doctrinae genus → Natur ist überlegen jedem Unterricht
(6_11) |
(Bailly1_4) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''προτρεπτικός''': -ή, -όν, ὁ [[χάριν]] προτροπῆς γενόμενος, ὁ προτρέπων εἴς τι, λόγοι Ἰσοκρ. 1C. κτλ.· ἡ πρ. [[σοφία]], ἡ ῥητορικὴ [[τέχνη]] ἢ [[δεξιότης]], Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C ― Ἐπίρρ. -κῶς, πειστικῶς, Λουκ. Ἐνύπν. 3. 2) [[καθόλου]], ὁ παρακινῶν, διερεθίζων, [[διεγερτικός]], εἰς οὔρησιν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 394· [[κήρυγμα]] προτρεπτικώτατον πρὸς ἀρετὴν Αἰσχίν. 75. 30. | |lstext='''προτρεπτικός''': -ή, -όν, ὁ [[χάριν]] προτροπῆς γενόμενος, ὁ προτρέπων εἴς τι, λόγοι Ἰσοκρ. 1C. κτλ.· ἡ πρ. [[σοφία]], ἡ ῥητορικὴ [[τέχνη]] ἢ [[δεξιότης]], Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C ― Ἐπίρρ. -κῶς, πειστικῶς, Λουκ. Ἐνύπν. 3. 2) [[καθόλου]], ὁ παρακινῶν, διερεθίζων, [[διεγερτικός]], εἰς οὔρησιν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 394· [[κήρυγμα]] προτρεπτικώτατον πρὸς ἀρετὴν Αἰσχίν. 75. 30. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />qui peut pousser en avant <i>ou</i> stimuler, persuasif, <i>avec</i> [[πρός]] et l’acc.;<br /><i>Sp.</i> προτρεπτικώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[προτρέπω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 20:08, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A hortatory, λόγοι Isoc.1.3, cf. Phld.Po.5 Fr.1, IG22.2291a.4, etc.; ἡ π. σοφία skill in oratory, Pl. Euthd.278c, cf. Chrysipp.Stoic.3.189; π. (sc. λόγος), ὁ, title of works by Aristotle, Epicurus, Cleanthes, etc.: Comp., οὐδὲν -κώτερον Arr. Epict.3.23.36: Sup., κήρυγμα -κώτατον πρὸς ἀρετήν Aeschin.3.154. Adv. -κῶς encouragingly, Luc.Somn.3. 2 generally, exciting, stimulating, ἐς οὔρησιν Hp.Acut.59; γάλακτος Gp.12.13.2.
German (Pape)
[Seite 793] ή, όν, erweckend, ermahnend, aufregend; λόγος, Plat. Euthyd. 282 d; Isocr. 1, 3; πρὸς ἀρετὴν προτρεπτικώτατος, Aesch. 3, 154; – adv., οὐ προτρεπτικῶς κατήρξατό μου, Luc., omn. 3.
Greek (Liddell-Scott)
προτρεπτικός: -ή, -όν, ὁ χάριν προτροπῆς γενόμενος, ὁ προτρέπων εἴς τι, λόγοι Ἰσοκρ. 1C. κτλ.· ἡ πρ. σοφία, ἡ ῥητορικὴ τέχνη ἢ δεξιότης, Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C ― Ἐπίρρ. -κῶς, πειστικῶς, Λουκ. Ἐνύπν. 3. 2) καθόλου, ὁ παρακινῶν, διερεθίζων, διεγερτικός, εἰς οὔρησιν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 394· κήρυγμα προτρεπτικώτατον πρὸς ἀρετὴν Αἰσχίν. 75. 30.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui peut pousser en avant ou stimuler, persuasif, avec πρός et l’acc.;
Sp. προτρεπτικώτατος.
Étymologie: προτρέπω.