καπύω: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(Bailly1_3) |
(Autenrieth) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>ao. 3ᵉ sg. poét.</i> κάπυσσε;<br />exhaler.<br />'''Étymologie:''' cf. [[καπνός]]. | |btext=<i>ao. 3ᵉ sg. poét.</i> κάπυσσε;<br />exhaler.<br />'''Étymologie:''' cf. [[καπνός]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed [[forth]] (in a [[swoon]]), Il. 22.467†. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:28, 15 August 2017
English (LSJ)
A breathe forth, Ep.aor.1 κάπυσσεν Q.S.6.523; cf. κεκαφηώς.
German (Pape)
[Seite 1324] athmen, hauchen; ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε, s. unter ἀποκαπύω; danach sagt Qu. Sm. 6, 523 ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν, die Seele aushauchen. Hiezu gehört Hesych. Glosse καπυκτά, πνέοντα. Vgl. κάπω, κάπος.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰπύω: ἐκπνέω, ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν Κόϊντ. Σμ. 6. 523· ἴδε ἀποκαπύω. - Καθ’ Ἡσύχ: «ἐκάπυσ(σ)εν· ἐξέπνευσεν· κάπυς γὰρ τὸ πνεῦμα».
French (Bailly abrégé)
ao. 3ᵉ sg. poét. κάπυσσε;
exhaler.
Étymologie: cf. καπνός.
English (Autenrieth)
only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed forth (in a swoon), Il. 22.467†.