ἐπιπίλναμαι: Difference between revisions
From LSJ
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
(Bailly1_2) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>seul. prés.</i><br />s’approcher.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πίλναμαι]]. | |btext=<i>seul. prés.</i><br />s’approcher.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πίλναμαι]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=[[come]] [[nigh]], Od. 6.44†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:28, 15 August 2017
English (LSJ)
only pres., Ep. for ἐπιπελάζομαι,
A come near, οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται Od.6.44 (v.l. ἐπικίδναται) ; ἐπ' οὔδει πίλναται Il.19.92.
German (Pape)
[Seite 969] (s. πίλναμαι), annahen, sich nähern, οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται Od. 6, 44.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπίλναμαι: Ἀποθ., ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ., Ἐπικ., προσπελάζω, ἔρχομαι πλησίον, οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται Ὀδ. Ζ. 14.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
s’approcher.
Étymologie: ἐπί, πίλναμαι.
