στειλειή: Difference between revisions
From LSJ
Γυναικὶ κόσμος ὁ τρόπος, οὐ τὰ χρυσία → Non ornat aurum feminam at mores probi → Die Art schmückt eine Frau, nicht güldenes Geschmeid
(Bailly1_4) |
(Autenrieth) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br /><i>ion. et épq.</i><br />trou où s’adapte le manche d’une cognée.<br />'''Étymologie:''' DELG v. [[στελεά]]. | |btext=ῆς (ἡ) :<br /><i>ion. et épq.</i><br />trou où s’adapte le manche d’une cognée.<br />'''Étymologie:''' DELG v. [[στελεά]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[στέλλω]]): [[hole]] in an axhead [[for]] the helve, Od. 21.422†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:31, 15 August 2017
Greek (Liddell-Scott)
στειλειή: ἡ, Ἰων. λέξις δηλοῦσα τὴν ὀπὴν τοῦ πελέκεως, εἰς ἣν εἰσέρχεται τὸ ξύλον, τὸ στειλεὸν («στειλιάρι»), Ὀδ. Φ. 422, Νικ. Θηρ. 387· στελεὴ παρ’ Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 957· Ἀττ. στειλεὰ (ἑτέρα γραφ. στειλέα παρ’ Ἡσυχ.), παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κιθαρῳδῷ» 4, ἴδε Αἰν. Τακτ. 18.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
ion. et épq.
trou où s’adapte le manche d’une cognée.
Étymologie: DELG v. στελεά.
