λῦμα: Difference between revisions
(Bailly1_3) |
(Autenrieth) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ατος (τό) :<br /><b>I.</b> souillure, impureté, ordure :<br /><b>1</b> <i>au propre, d’ord. au pl.</i> impuretés enlevées par un lavage;<br /><b>2</b> <i>au sens mor.</i> souillure, tache, sujet de honte <i>ou</i> de déshonneur;<br /><b>II.</b> fléau, mal, malheur.<br />'''Étymologie:''' R. Λυ, laver ; v. [[λούω]]. | |btext=ατος (τό) :<br /><b>I.</b> souillure, impureté, ordure :<br /><b>1</b> <i>au propre, d’ord. au pl.</i> impuretés enlevées par un lavage;<br /><b>2</b> <i>au sens mor.</i> souillure, tache, sujet de honte <i>ou</i> de déshonneur;<br /><b>II.</b> fléau, mal, malheur.<br />'''Étymologie:''' R. Λυ, laver ; v. [[λούω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=pl. λύματα: [[anything]] washed [[away]], [[defilement]], Il. 14.171; in [[symbolical]] and ritualistic [[sense]], offerings of [[purification]], Il. 1.314. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:31, 15 August 2017
English (LSJ)
(A), ατος, τό, mostly in pl. (sg. in Berl.Sitzb.1927.159 (Cyrene)),
A water used in washing, or dirt removed by washing, offscourings, οἱ δ' ἀπελυμαίνοντο καὶ εἰς ἅλα λύματα βάλλον Il.1.314; ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς . . λύματα πάντα κάθηρεν 14.171; ἔκλυζεν ποταμῷ λύματα Call.Aet.3.1.25; of catarrhal discharges, purgations, Hp.Gland.12; λύμαθ' ἁγνίσας ἐμά, of the blood on his hands, S.Aj.655; τόκοιο λύματα, = τὰ λόχια, Call.Jov.17: generally, offscourings, refuse, γῆς Id.Ap.109; δόμων ἐκ λύματ' ἔνεικαν A.R.4.710; of ordure, Call.Fr.216; ἔκβολα λ. δαιτός Id.Cer.116; ἐκκλύζειν τὰ λ. τῆς πόλεως εἰς τὸν Τίβεριν Str.5.3.8, cf. Plu.2.518b. II moral filth, defilement, in sg., λῦμα τῷ γήρᾳ τρέφῃ; S.OC805. III = λύμη, ruin, A.Pr.692 (pl., lyr.): in sg., of a person, σύ τ', ὦ λῦμ' Ἀχαιῶν, i. e. Hector, E.Tr.591 (lyr.).
λῦμα (B), ατος, τό, (λύω)
A = ἐνέχυρον, Suid. (pl.).
Greek (Liddell-Scott)
λῦμα: τό, (ἴδε ἐν λ. λούω)· ― τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθ., τὸ ὕδωρ τὸ χρησιμεῦον εἰς νίψιμον ἢ πλύσιν, ἢ ὁ ῥύπος ὁ ἀποπλυθείς, τὰ «ξεπλύματα», ἀκαθαρσίαι Λατ. purgamenta, οἱ δ’ ἀπελυμαίνοντο καὶ εἰς ἅλα λύματ’ ἔβαλλον Ἰλ. Α. 314· ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροός... λύματα πάντα κάθηρεν Ξ. 171, πρβλ. Ἱππ. 272. 30· λύμαθ’ ἁγνίσας ἐμά, ἐπὶ τοῦ ἐπὶ τῶν χειρῶν αὐτοῦ αἵματος, Σοφ. Αἴ. 655· λύματα τόκου = τὰ λόχια, Καλλ. εἰς Δία 17· γῆς ὁ αὐτ. εἰς Ἀπόλλ. 109· δόμων Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 710· οὗτοι (δηλ. οἱ Ρωμαῖοι) προὐνόησαν μάλιστα ὧν ὠλιγώρησαν ἐκεῖνοι (δηλ. οἱ Ἕλληνες) στρώσεως ὁδῶν καὶ ὑδάτων εἰσαγωγῆς καὶ ὑπονόμων τῶν δυναμένων ἐκκλύζειν τὰ λύματα τῆς πόλεως εἰς τὸν Τίβεριν Στράβ. 235· ἐπὶ κόπρου, Καλλ. Ἀποσπ. 216, πρβλ. εἰς Δήμ. 116. ΙΙ. ἠθικὸς ῥύπος, μάλιστα ἐν τῷ ἑνικῷ, λῦμα τῷ γήρᾳ τρέφειν Σοφ. Ο. Κ. 805. ΙΙΙ. = λύμη, ὄλεθρος, Αἰσχύλ. Πρ. 692· ἐν τῷ ἑνικῷ ἐπὶ προσώπου, σύ τοι, λῦμ’ Ἀχαιῶν, δηλ. ὁ Ἕκτωρ, Εὐρ. Τρῳ. 588.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
I. souillure, impureté, ordure :
1 au propre, d’ord. au pl. impuretés enlevées par un lavage;
2 au sens mor. souillure, tache, sujet de honte ou de déshonneur;
II. fléau, mal, malheur.
Étymologie: R. Λυ, laver ; v. λούω.
English (Autenrieth)
pl. λύματα: anything washed away, defilement, Il. 14.171; in symbolical and ritualistic sense, offerings of purification, Il. 1.314.
