μετοικέω: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(Bailly1_3) |
(sl1) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> μετῴκησα;<br /><b>1</b> émigrer, changer de résidence, <i>avec le gén. du lieu</i>;<br /><b>2</b> participer comme habitant à la jouissance de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[μέτοικος]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>ao.</i> μετῴκησα;<br /><b>1</b> émigrer, changer de résidence, <i>avec le gén. du lieu</i>;<br /><b>2</b> participer comme habitant à la jouissance de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[μέτοικος]]. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[μετοικέω]]<br /> <b>1</b>[[migrate]] σάματι, [[πατροπάτωρ]] [[ἔνθα]] οἱ Σπαρτῶν [[ξένος]] κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς (P. 9.83) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 17 August 2017
English (LSJ)
Locr. μεταϝοικέω IG9 (1).333.6:—
A change one's abode, remove to a place, c. acc. loci, E.Hipp. 837 (lyr.): c. dat. loci, settle in, Pi.P.9.83. II abs., to be a settler, reside in a foreign city, IG l.c., etc.; τοὺς μετοικοῦντας ξένους E.Supp. 892; opp. πολιτεύεσθαι, Lys.12.20; μ. γῆς A.Supp.609; μ. ἐν τῇ πόλει Lys.5.2; ἐν Μιλήτῳ ἔτη πέντε SIG633.60 (Milet., ii B.C.); ταύτῃ Ar.Av.1319 (lyr.); Ἀθήνῃσι D.49.26; παρ' ἑτέροις Isoc.Ep.8.4.
German (Pape)
[Seite 161] umwohnen, d. i. von einem Orte wegnach einem andern hinziehen, Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς, Pind. P. 9, 86, d. i. nach Theben übergesiedelt, hingelangt; – dah. als Schutzgenosse an einem Orte wohnen, ἡμᾶς μετοικεῖν τῆσδε γῆς, Aesch. Suppl. 604; τοὺς μετοικοῦντας ξένους, Eur. Suppl. 892; ἐν τῇ πόλει, Lys. 5, 2. 22, 5. 81, 9 u. öfter; ἐν τῇ χώρᾳ, Plat. Menex. 237 b, vgl. Legg. VIII, 848 a; Ἀθήνῃσι, Dem. 49, 26.
Greek (Liddell-Scott)
μετοικέω: μέλλ. -ήσω, μεταβάλλω, ἀλλάσσω κατοικίαν, μεταβαίνω εἰς ἄλλο μέρος, μετ’ αἰτ. τόπου, Εὐρ. Ἱππ. 837· -μετὰ δοτ. τόπου, ἔρχομαι καὶ κατοικῶ εἴς τι μέρος, Πινδ. Π. 9. 147. ΙΙ. ἀπολ., εἶμαι μέτοικος, διαμένω ἐν ξένῃ πόλει, τοὺς μετοικοῦντας ξένους Εὐρ. Ἱκέτ. 892· ἀντίθετ. τῷ πολιτεύεσθαι, Λυσ. 122. 7· οὕτω, μετοικεῖν τῆσδε γῆς, μετοίκους εἶναι, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 609· μ. ἐν τῇ πόλει Λυσ. 102. 41, κτλ.· ταύτῃ Ἀριστοφ. Ὄρν. 1319· Ἀθήνησι Δημ. 1191, ἐν τέλ.· παρ’ ἑτέροις Ἰσοκρ. 425Β.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. μετῴκησα;
1 émigrer, changer de résidence, avec le gén. du lieu;
2 participer comme habitant à la jouissance de, gén..
Étymologie: μέτοικος.
English (Slater)
μετοικέω
1migrate σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς (P. 9.83)
