ἀφώνητος: Difference between revisions
From LSJ
τὸ ἐμόν γ' ἐμοὶ λέγεις ὄναρ → you are telling me what I know already, you are telling me my own dream
(Bailly1_1) |
(21) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />sans voix, muet.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[φωνέω]]. | |btext=ος, ον :<br />sans voix, muet.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[φωνέω]]. | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=<b>ᾰφώνητος</b> <br /> <b>1</b> soundless ἴυξεν δ' ἀφωνήτῳ περ [[ἔμπας]] [[ἄχει]] (P. 4.237) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:57, 17 August 2017
English (LSJ)
ον,
A unspeakable, unutterable, ἄχος Pi. P.4.237. II voiceless, speechless, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀ. S.OC 1283.
German (Pape)
[Seite 416] unaussprechlich (od. stumm?), ἄχος Pind. P. 4, 237; τὰ ἀφ. Soph. O. C. 1285, sprachlos, stumm, wie Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφώνητος: -ον, ἀνεκφώνητος, ἀφωνήτῳ περ ἔμπας ἄχει Πινδ. Π. 4. 422. ΙΙ. ἄφωνος, ἄλαλος, πάρεσχε φωνὴν τοῖς ἀφ. Σοφ. Ο. Κ. 1283· δεσμός, πόνος ἀφ. Χριστοδ. Ἔκφρ. 44, 256.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans voix, muet.
Étymologie: ἀ, φωνέω.
English (Slater)
ᾰφώνητος
1 soundless ἴυξεν δ' ἀφωνήτῳ περ ἔμπας ἄχει (P. 4.237)
