ἀνεπιτήδευτος: Difference between revisions
τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβομαι → waste the greater part of one's life in courts either as plaintiff or defendant
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> fait sans soin <i>ou</i> sans art;<br /><b>2</b> à quoi l’on ne peut s’appliquer, qu’on ne peut entreprendre.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἐπιτηδεύω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> fait sans soin <i>ou</i> sans art;<br /><b>2</b> à quoi l’on ne peut s’appliquer, qu’on ne peut entreprendre.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἐπιτηδεύω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[no practicado]] οὐδὲν ἦν ἀμίμητον οὐδ' ἀνεπιτήδευτον Plu.<i>Alc</i>.23.<br /><b class="num">2</b> [[carente de práctica]] εἰς τέχνην Hsch.<br /><b class="num">3</b> subst. τὸ ἀ. [[descuido]], [[falta de artificio o afectación]] en lit., D.H.<i>Comp</i>.97.11, 130.1, Luc.<i>Hist.Cons</i>.44, Syrian.<i>in Hermog</i>.1 p.12.5, en la conducta, M.Ant.7.60.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[sin práctica]] γλώττης τε οὐκ ἀ. εἶχεν Philostr.<i>VA</i> 7.27.<br /><b class="num">2</b> [[sin arte o artificio]] ἀσ[ά] φεια γίνεται ... ἀ. Phld.<i>Rh</i>.1.156, ἀ. καὶ οὐ κατὰ τέχνην D.H.<i>Lys</i>.8, λέγεται D.H.<i>Is</i>.7, ἀ. περιστέλλουσα Luc.<i>Pisc</i>.12. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:04, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A made without care or design, artless, D.H. Comp.22, cf. 25, Onos.10.3, Luc.Hist.Conscr.44. Adv. -τως Phld. Rh.1.156 S., D.H.Lys.8, Luc.Pisc.12. II unpractised, untried, οὐδέν ἀμίμητον οὐδ' ἀ. Plu.Alc.23. Adv. -τως, γλώττης οὐκ ἀ. εἶχεν Philostr.VA7.27.
German (Pape)
[Seite 225] ungekünstelt, ungesucht, Luc. Hist. scrib. 44; καὶ ἀφελές D. Hal. C. V. 22; – nicht durch Kunst zu erreichen, Plut. Alc. 23.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπιτήδευτος: -ον, ὁ ἄνευ ἐπιτηδεύσεως, ἁπλοῦς, ἀπροσποίητος, ἀφελής, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. Ὀνομ. 22, Λουκ. Πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγράφ. 44: - Ἐπίρρ. -τως Διον. Ἁλ. σ. 468. ΙΙ. ὁ μὴ ἠσκημένος, ὁ μὴ δεδοκιμασμένος, οὐδὲν ἀμίμητον οὐδ’ ἀν. Πλουτ. Ἀλκ. 23.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 fait sans soin ou sans art;
2 à quoi l’on ne peut s’appliquer, qu’on ne peut entreprendre.
Étymologie: ἀ, ἐπιτηδεύω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no practicado οὐδὲν ἦν ἀμίμητον οὐδ' ἀνεπιτήδευτον Plu.Alc.23.
2 carente de práctica εἰς τέχνην Hsch.
3 subst. τὸ ἀ. descuido, falta de artificio o afectación en lit., D.H.Comp.97.11, 130.1, Luc.Hist.Cons.44, Syrian.in Hermog.1 p.12.5, en la conducta, M.Ant.7.60.
II adv. -ως
1 sin práctica γλώττης τε οὐκ ἀ. εἶχεν Philostr.VA 7.27.
2 sin arte o artificio ἀσ[ά] φεια γίνεται ... ἀ. Phld.Rh.1.156, ἀ. καὶ οὐ κατὰ τέχνην D.H.Lys.8, λέγεται D.H.Is.7, ἀ. περιστέλλουσα Luc.Pisc.12.