ἐθήμων: Difference between revisions
From LSJ
αἰτῶ δ' ὑγίειαν πρῶτον, εἶτ' εὐπραξίαν, τρίτον δὲ χαίρειν, εἶτ' ὀφείλειν μηδενί → first health, good fortune next, and third rejoicing; last, to owe nought to any man
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />accoutumé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />accoutumé.<br />'''Étymologie:''' [[ἔθος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> c. gen. o dat. [[acostumbrado a]], [[habituado a]] κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.<i>D</i>.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.<i>D</i>.37.134.<br /><b class="num">2</b> [[habitual]], [[acostumbrado]] ἠχώ Nonn.<i>D</i>.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης <i>GDRK</i> 34.8. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A accustomed, c. dat., ἐλπίδι Musae.312: c. gen., κυδοιμοῦ Nonn.D.36.464. 2 customary, ib.1.433, al.
German (Pape)
[Seite 720] ον, gewohnt, Mus. 312 u. a. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθήμων: -ον, γεν. ονος· «ἔμπειρος, συνήθης» Ἡσύχ., συνειθισμένος, ἐθήμονος ἐλπίδι νύμφης Μουσαῖος 312.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
accoutumé.
Étymologie: ἔθος.
Spanish (DGE)
-ον
1 c. gen. o dat. acostumbrado a, habituado a κυδοιμοῦ εἰναλίου Nonn.D.36.464, πόνοις βριαροῖσιν Nonn.D.37.134.
2 habitual, acostumbrado ἠχώ Nonn.D.1.433, νύμφη Musae.312, Ἄρης GDRK 34.8.
