δακρυσίστακτος

English (LSJ)

ον,

   A in floods of tears, neut. pl. as Adv., A.Pr. 400(lyr.).

German (Pape)

[Seite 519] von Thränen triefend, Aesch. Pr. 399.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui dégoutte de larmes, qui épanche des larmes.
Étymologie: δάκρυ, στάζω.

Spanish (DGE)

(δακρῠσίστακτος) -ον
que derrama lágrimas δακρυσίστακτον ἀπ' ὄσσων ... λειβομένα ῥέος A.Pr.399.

Greek Monolingual

δακρυσίστακτος, -ον (Α)
1. όποιος στάζει πολλά δάκρυα
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) δακρυσίστακτα
με πολλά δάκρυα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δάκρυσι, τ. δοτικής (τοπικής) πληθυντικού + στακτός (πρβλ. αρμασί-δουπος, ναυσί-θοος, ορεσί-τροφος, χερσι-δάμας).

Greek Monotonic

δακρυσίστακτος: -ον (στάζω), αυτός που στάζει δάκρυα, σε Αισχύλ.