τροπαία
Ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά → Multis malis caret ille, qui uxorem haud habet → Der Mann, der ledig bleibt, kennt keinen Leidensdruck
English (LSJ)
(sc. πνοή), ἡ,
A an alternating wind, esp. one which blows back from sea to land, opp. ἀπογεία, Arist.Pr.940b22, 945a6, Thphr. Vent.31,53; tropaei (venti), Plin.HN2.114; τ. is said to have meant ἡ ἐναντία πνοή in S.Fr.1103 (where τριπαία, τρίπαια, τριπαῖα codd.). II metaph., λήματος, φρενὸς τροπαία, a change in the spirit of one's heart or mind, A.Th.706, Ag.219 (both lyr.); but τ. κακῶν a change from, release from... Id.Ch.775.
Greek (Liddell-Scott)
τροπαία: (ἐξυπακ. πνοή), ἡ, ἡ ἐναντία πνοή, πνοὴ ἀνέμου ἐκ τῆς θαλάσσης πρὸς τὴν ξηράν, ἀντίθετον τῷ ἀπογεία, ἥτις ἦτο πνοὴ ἀνέμου ἐκ τῆς ξηρᾶς, Σοφ. Ἀποσπ. 950, πρβλ. Ἀριστ. Προβλ. 26. 5 καὶ 40, Θεοφρ. περὶ Ἀνέμ. 31 καὶ 53· tropaei (venti) παρὰ Πλινίῳ 2. 44, πρβλ. Λοβεκ. Παραλ. 314. ΙΙ. μεταφορ., λήματος, φρενὸς τροπαία, μετατροπή, μεταβολὴ τῶν διαθέσεων καὶ τῶν φρονημάτων τινός, Αἰσχύλ. Θηβ. 706, Ἀγ. 219, ἔνθα ἴδε Blomf.· ἀλλά, τρ. κακῶν, μεταβολλή, ἀπαλλαγὴ ἀπό..., ὁ αὐτ. ἐν Χο. 775.
French (Bailly abrégé)
v. τροπαῖος.
Greek Monolingual
ἡ, Α
βλ. τροπαῑος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του θηλ. του επιθ. τροπαῖος.
Greek Monotonic
τροπαία: (ενν. πνοή), ἡ, αντίθετος άνεμος· μεταφ., λήματος, φρενὸς τροπαία, μεταβολή των διαθέσεων και των σκέψεων κάποιου, σε Αισχύλ.· τροπαία κακῶν, απαλλαγή από τα κακά, στον ίδ.
