ἀποδοτέον
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
English (LSJ)
A one must give to another as his due, Arist.EN 1163a8, b20; one must refer, assign, τίτινι Pl.R.452a, etc. 2 one must describe, represent, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν . . ἀ. ib.379a. 3 one must explain, interpret, Sch.Pi.N.5.25. 4 one must allow, permit, Jul.Or.2.73c. II -δοτέος, α, ον, to bereferred, ascribed, assigned, Pl.R.456b; ἕτερος ἄν εἴη ὁρισμὸς -τέος Arist.Top.142a1. -δοτήρ, ῆρος, ὁ, a giver back, repayer, Epich.116.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδοτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ ὀπίσω ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... ἀποδοτέον Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, ὅστις πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, αὐτόθι 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8.
