φῦ

From LSJ
Revision as of 05:48, 1 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (4b)

Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund

Menander, Monostichoi, 407
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φῦ Medium diacritics: φῦ Low diacritics: φυ Capitals: ΦΥ
Transliteration A: phŷ Transliteration B: phy Transliteration C: fy Beta Code: fu=

English (LSJ)

   A fie! faugh! an exclam. of disgust, Ar.Lys.295,305, cj. in Th. 245.    II Ep. for ἔφυ.

German (Pape)

[Seite 1311] Ausruf des Schmerzes, Unwillens, Abscheus, Ar. Lys. 304.

Greek (Liddell-Scott)

φῦ: ἐπιφώνημα δυσαρεσκείας καὶ ἀηδίας, οὔφ! Ἀριστοφ. Λυσ. 295, 305· πρβλ. φεῦ· ἀλλὰ ΙΙ. φῦ, Ἐπικ. ἀντὶ ἔφυ.

French (Bailly abrégé)

interj.
expression de dégoût ou de dédain : pouah !.
Étymologie: onomatopée.
2= ἔφυ : 3ᵉ sg. ao. épq. de φύω.

English (Autenrieth)

see φύω.

Greek Monotonic

φῦ: ουφ!
I. επιφώνημα δυσαρέσκειας, αποστροφής, σε Αριστοφ.
II. Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ του φύω.

Russian (Dvoretsky)

φῦ: interj. возглас отвращения или презрения фи! Arph., Luc.