νέα
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
Ion. acc. of ναῦς. II v. νειός.
Greek (Liddell-Scott)
νέα: ἡ νέωμα, κοινῶς «νειάμα», μέρος χέρσου γῆς καλλιεργηθὲν διὰ πρώτην φορὰν καὶ ἀφεθὲν ἀργὸν ἐπί τινα χρόνον ὅπως καλλιεργηθῇ πάλιν πρὸς σποράν, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3, 15.
French (Bailly abrégé)
acc. de ναῦς;
fém. de νέος;
neutre pl. de νέος.
Greek Monolingual
νέα, ἡ (Α)
βλ. νειός.
Greek Monotonic
νέα: Ιων. αιτ. του ναῦς.
Russian (Dvoretsky)
νέα:
I acc. к ναῦς.
II ἡ [f к νέος I]
1) (sc. σελήνη) новолуние Arph., Lys.;
2) (sc. ἡμέρα) первый день месяца: μηνὸς τῇ νέᾳ Plat. в первый день месяца.