ἀνισόρροπος
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον,
A unequally balanced, unfair, Plu.Nob.6, Phlp.in Ph.677.25.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνισόρροπος: -ον, ὁ μὴ ἰσόρροπος· ἀναφέρεται ἐκ τοῦ Πλουτ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non impartial.
Étymologie: ἀ, ἰσόρροπος.
Spanish (DGE)
-ον
injusto διασητής Plu.Nob.6
•desequilibrado τὰ ἀνισόρροπα ἰσοταχῶς κινοῦνται Phlp.in Ph.677.25.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνισόρροπος, -ον)
ασταθής, αυτός που δεν ισορροπεί
νεοελλ.
εκείνος που έχει χάσει τη διανοητική του ισορροπία
αρχ.
άδικος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνισόρροπος: неуравновешенный Plat.
