ῥητίνη

From LSJ
Revision as of 06:55, 3 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (2b)

σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν → it is hard for thee to kick against the pricks, it is hard for you to kick against the goads

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥητίνη Medium diacritics: ῥητίνη Low diacritics: ρητίνη Capitals: ΡΗΤΙΝΗ
Transliteration A: rhētínē Transliteration B: rhētinē Transliteration C: ritini Beta Code: r(hti/nh

English (LSJ)

[ῑ], ἡ,

   A resin of the pine, Hp.Art.63, Arist.HA617a19, Thphr.HP9.2.1, al., Nic.Al.300,554, Dsc.1.71, etc. (Prob. a foreign word.)

German (Pape)

[Seite 841] ἡ, Harz, Gummi, lat. resina, weil es von selbst aus den Bäumen fließt (ῥεῖ); Arist. H. A. 9, 10; Pol. 5, 89, 9; Nic. Al. 300. 567; Theophr.; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ῥητίνη: ἡ, ὡς καὶ νῦν, κοινῶς «ῥετσῖνα», ἡ ἐκ πεύκης ῥέουσα, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 829, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 20, Θεοφρ. Φυτ. Ἱστ. 9, 2, 1, κτλ. (Κατὰ τὸν Ἰσίδωρ. ἐκ τοῦ ῥέω, ἡ ἐκρέουσα ἀπὸ τοῦ δένδρου· ἀλλ’ ἕτεροι νομίζουσι τὴν λέξιν ξένην.) [ῑ, Νικ. Ἀλεξιφ. 300, 567· οὕτω Λατ. resīna, Mart. 12. 32.]

Spanish

resina

Greek Monolingual

η / ῥητίνη, ΝΑ
η φυσική ρητίνη και ιδίως του πεύκου, το ρετσίνι
νεοελλ.
1. συν. στον πληθ. οι ρητίνες
χημ. ασαφής συνοπτική ονομασία μακρομοριακών χημικών ενώσεων φυσικής ή συνθετικής προέλευσης που έχουν τη μορφή στερεού ή παχύρρευστου υγρού και χρησιμοποιούνται στις βιομηχανίες πλαστικών υλών, βαφών, μελανιών, βερνικιών, συγκολλητικών υλών κ.λπ.
2. φρ. «φυσική ρητίνη»
(βοτ.-χημ.) μίγμα ενώσεων μεγάλου μοριακού βάρους το οποίο εκκρέει από ορισμένα φυτά, ιδίως τα κωνοφόρα, όταν αυτά τραυματιστούν στον φλοιό τους.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθανότατα για δάνεια λ., όπως και το λατ. resina (πρβλ. λ. ρετσίνα)].

Russian (Dvoretsky)

ῥητίνη:ῥέω I] камедь, древесная смола Arst., Polyb.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: resin, fir resin (Hp., Arist., Thphr.), ῥητινό-κηρον n. wax dissolved in resin (medic.); on the neuter gender cf. βούτυρον.
Derivatives: ῥητιν-ώδης resinous, -ίτης οἶνος resinous wine (Dsc.; Redard 98), -ίζω be resinous (Dsc.), -όομαι to be made resinous (Hp., Dsc.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: With the formations in -ινος, -ινη there are both inherited and Pre-Greek words (Chantraine Form. 204f., Schwyzer 491). No connection, prob. Pre-Greek. The comparison with Lat. rasis f. a kind of raw, to dust pulverized pitch, which was mixed with wine (Walde and W.-Hofmann s.v. as supposed LW [loanword] from *ῥάσις) is uncertain. -- Lat. rēsīna continues a dial. byform *ῥησίνα (Leumann Lat. Gr. 141). The variant in Latin shows that this is a Pre-Greek word; cf. Furnée 261.