μεταφυτεία
From LSJ
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
ἡ,
A transplanting, Thphr.HP2.6.3, 7.5.3. 2 perh., substitution of a different form of cultivation, Ostr.Bodl.i 89 (ii B. C.).
German (Pape)
[Seite 156] ἡ, Umpflanzung, Theophr.
Greek Monolingual
μεταφυτεία, ἡ (Α) μεταφυτεύω
1. το να φυτεύει κανείς ένα φυτό από έναν τόπο σε άλλο, μεταφύτευση
2. χρήση διαφορετικού τύπου καλλιέργειας.