σωρίτης

English (LSJ)

[ῑ], ου, ὁ,    A the fallacy of the heap, invented by Eubulides of Miletus. D.L.2.108, Cic.Acad.2.16.49, S.E. M.9.182, Asp. in EN56.34, Luc.Symp.23, Gal.8.25; περὶ τῶν πρὸς τὰς φωνὰς σωριτῶν λόγων, title of work by Chrysipp., Stoic.2.6. (σωρείτης, -ειτικός are freq. vv.ll.)

German (Pape)

[Seite 1060] ὁ, = σωρείτης, S. Emp. adv. phys. 1, 190.

Greek (Liddell-Scott)

σωρίτης: -ῖτις, -ιτικός, ἧττον ὀρθοὶ τύποι ἀντὶ σωρείτης, -εῖτις, -ειτικός.

Greek Monolingual

ὁ, Α
βλ. σωρείτης.