οἰκτροχοέω

Ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ' ἔσῃ (μήποτε ξένος γένῃ) → Bene hospiti fac: tu quoque hospes fors eris → Bewirte Gäste, denn auch du bist einmal Gast

Menander, Monostichoi, 400

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: οἰκτροχοέω	Medium diacritics: οἰκτροχοέω	Low diacritics: οικτροχοέω	Capitals: ΟΙΚΤΡΟΧΟΕΩ
Transliteration A: oiktrochoéō	Transliteration B: oiktrochoeō	Transliteration C: oiktrochoeo	Beta Code: oi)ktroxoe/w

English (LSJ)

οἰκτροχοέω: φωνήν, ἐκπέμπω θλιβερὸν ᾆσμα, Ἀριστοφ. Σφ. 555.

-ῶ :
se répandre en lamentations.
Étymologie: οἰκτρός, χοή.

οἰκτροχοέω: μέλ. -ήσω (χέω), εκφέρω θλιβερή ωδή, σε Αριστοφ.

οἰκτροχοέω: разливаться в жалобах: οἰ. φωνήν Arph. жалобно молить.

οἰκτρο-χοέω, fut. -ήσω [χέω]
to pour forth piteously, Ar.