χορτοφόρος
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
ον, A carrying fodder, Str.15.1.42; χ. ἅμαξα Polyaen.3.15. II producing grass, PSI6.579.6 (iii B. C.), Gp.3.11.7.
German (Pape)
[Seite 1367] Gras, Heu, Futter tragend, hervorbringend, – herbeischaffend, zuführend, ἅμαξα Polyaen. 4, 15; Strabo.
Greek (Liddell-Scott)
χορτοφόρος: -ον, ὁ φέρων, μεταφέρων χόρτον, Στράβ. 705· χ. ἅμαξα Πολύαινος 3. 15.
Greek Monolingual
-ον, ΜΑ
(για έκταση γης) αυτός που παράγει χόρτο («χωρία χορτοφόρα», Γεωπ.)
αρχ.
αυτός που μεταφέρει χόρτο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χόρτος + -φόρος].
