βολίτινος
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
η, ον, A of cow-dung, Ar.Ra.295; σκέλος Cratin.inc.17 Mein.
German (Pape)
[Seite 452] aus Koth, Ar. Ran. 295.
Greek (Liddell-Scott)
βολίτινος: -η, -ον, ὁ ἐκ κόπρου βοῶν κατεσκευασμένος, Ἀριστοφ. Βατρ. 295.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
de fiente de vache, de bouse.
Étymologie: βόλιτον.
Spanish (DGE)
-η, -ον de estiércol σκέλος ref. a la Empusa, Ar.Ra.295.
Greek Monolingual
βολίτινος, -η, -ον (Α) βόλιτον, -ος]
ο κατασκευασμένος από κόπρο βοδιών.
Greek Monotonic
βολίτινος: -η, -ον, κατασκευασμένος από κοπριά βοδιών, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
βολίτῐνος: (λῐ) навозный Arph.