παρεκλύω
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
A relieve from, τοῦ ἐπισπασμοῦ Sor.2.11. 2 Pass., to be cut off from, unreceptive of, πρὸς ἅπαντα δι' ὧν ἄμεινον βιώσονται Phld.Herc.1251.18.
Greek Monolingual
Α
1. ανακουφίζω από κάτι («παρεκλύειν τοῦ ἐπισπασμοῦ», Σωρ.)
2. παθ. παρεκλύομαι
απορρίπτομαι ως απαράδεκτος, αποκλείομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + ἐκλύω «απελευθερώνω, απολυτρώνω»].
