προικιμαῖος
From LSJ
μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας κόλαζε, ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κώλυε → punish not only those who do wrong, but those who intend to do so
English (LSJ)
α, ον, A gratuitous, κτῆσις D.C.47.17. 2 belonging to a dowry, πράγματα POxy.126.17 (vi A.D.).
German (Pape)
[Seite 725] was umsonst ist od. nicht bezahlt wird, Sp., wie D. Cass.
Greek (Liddell-Scott)
προικῐμαῖος: -α, -ον, (προὶξ) ὁ δωρεὰν διδόμενος, ὁ διδόμενος ὡς προίξ, κτῆσις Δίων Κ. 47. 17.
Greek Monolingual
-αία, -ον, Α
1. αυτός που προσφέρεται δωρεάν
2. ο σχετικός με την προίκα, προικώος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προίξ, -κός + κατάλ. -ιμαῖος (πρβλ. κλοπιμαῖος)].
