ἁγιαστία
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ἡ, A v.l. for ἁγιστεία, LXX 4 Ma.7.9.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): -εία Epiph.Const.Haer.69.64.2
I 1ritual, culto τὴν ἁ. σεμνολογήσας LXX 4Ma.7.9.
2 proclamación de santidad, entonación del trisagio Epiph.Const.Anc.10 (p.18).
II santidad Epiph.Const.Haer.69.64.2.
