διπλῇ

English (LSJ)

(Dor. διπλεῖ Tab.Heracl.1.109, Leg.Gort.2.7), Adv. A twice, E.Ion760, cj. in S.Ant.725. II twice as much, opp. ἁπλῇ, IG12.6.47; followed by ἤ, Pl.R.330c.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 de deux façons, càd dans les deux sens (contraires);
2 deux fois : διπλῇ ἤ, deux fois autant que.
Étymologie: dat. fém. contr. de διπλόος.

Greek Monolingual

(I)
η (AM διπλῆ)
βλ. διπλός.
(II)
διπλῇ και διπλεῑ (Α)
επίρρ. δύο φορές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < διπλούς + (επιρρ. κατάλ.) -ῂ (πρβλ. αλλαχῄ, διχῄ)
το δειπλεί είναι δωρικός τ. του διπλῄ].

Greek Monotonic

διπλῇ: επίρρ., δύο φορές, δύο φορές κατ' επανάληψη, στη σειρά, σε Σοφ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

διπλῇ: дор. διπλᾷ adv.
1) с обеих сторон: εὖ γὰρ εὕρηται δ. Soph. оба вы говорили правильно;
2) вдвое, вдвойне (ζημιοῦσθαι Plat.);
3) дважды (θανεῖν Eur.).

Middle Liddell

adverb
twice, twice over, Soph., Eur.