βλύσις
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
[ῠ], εως, ἡ, bubbling up, gurgling, effusion, AP9.819:—also βλύσμα, ατος, τό, Hdn.Epim.11: βλυσμός, ὁ, Gloss.
German (Pape)
[Seite 450] ἡ, = folgdm, πνεύματος Anth. IX, 819.
Greek (Liddell-Scott)
βλύσις: [ῠ], εως, ἡ, ἀνάβλυσις, Ἀνθ. II. 9. 819. ― Ὡσαύτως βλύσμα, τό, Ἡρῳδιαν. Ἐπιμ. 11, βλυσμός, ὁ, Γλωσσ.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
écoulement d'un liquide bouillonnant, d'où bouillonnement.
Étymologie: βλύω.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
• Prosodia: [-ῠ-]
borboteo, chorro c. gen. τῶν ὑδάτων Cat.Cod.Astr.8(3).178, γάλακτος Anecd.Ludw.243.26
•fig. Πνεύματος θείου AP 9.819.
Greek Monotonic
βλύσις: [ῠ], -εως, ἡ, ανάβλυση, σε Ανθ.