ἀμφιχαίνω
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
German (Pape)
[Seite 145] umgähnen, ἐμὲ κὴρ ἀμφέχανε, der Tod verschlang mich, Il. 23, 79; vom drohenden Feinde Soph. Ant. 118 u. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ao.2, 3ᵉ sg. ἀμφέχανε;
c. ἀμφιχάσκω.
English (Autenrieth)
yawn about, only aor. 2, ἐμὲ κὴρ ἀμφέχανε, has ‘engulfed' me, Il. 23.79†.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφιχαίνω: (aor. 2 ἀμφέχανα)
1) поглощать, проглатывать (τινά Hom.);
2) разевать пасть, угрожать поглотить (ἑπτάπυλον στόμα, sc. Θήβας Soph.).
