αἱρετιστής
λίγεια μινύρεται θαμίζουσα μάλιστ' ἀηδών → the sweet-voiced nightingale mourns constantly, the sweet-voiced nightingale most loves to warble
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A one who chooses, τινός Plb.22.6.11. 2 partisan, τῶν τρόπων τινός Philem.131, cf. Plb.1.79.9, etc.; founder of a philosophical school, D.L.9.6; τῶν λόγων Vit.Philonid.p.12 C. 3 sectarian, J.BJ2.8.2, Iamb.Protr.21.κά. 4 Astrol., belonging to the 'condition', Jul.Laod.in Cat.Cod.Astr.5(1).183.
Greek (Liddell-Scott)
αἱρετιστής: -οῦ, ὀπαδός, μιμητής, τῶν τρόπων τινός, Φιλήμ. Ἄδηλ. 43· ὡσαύτως παρὰ Πολυβ. 1. 79. 9, κτλ.: ὁ ἀνήκων εἴς τινα αἵρεσιν, ἰδίως ἐν τῇ φιλοσοφίᾳ, Διογ. Λ. 9. 6.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 partidario c. gen. τῶν αὑτοῦ τρόπων Philem.119
•en política, Plb.1.79.9, 2.55.8, αἱ. πρὸς τὸν δῆμον γενόμενος Hesperia 4.1935.172 n.37 l.2 (Atenas II a.C.)
•en fil., I.BI 2.119, Vit.Philonid.p.86
•fundador de escuela filosófica D.L.9.6
•en relig. sectario Iambl.Protr.21, Hippol.Haer.9.18.2.
2 astrol. [[que pertenece a una αἵρεσις o secta de astros]] Iul.Laod.Cat.Cod.Astr.5(1).183.
Russian (Dvoretsky)
αἱρετιστής: οῦ ὁ
1) сторонник, приверженец Diod., Diog. L.: οἱ τῆς προαιρέσεως γεγονότες αἱρετισταί Polyb. примкнувшие к данной программе;
2) филос. основатель школы, основоположник (учения) Diog. L.
