ἀπορραπίζω
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
A beat back, drive away, Apollod.Poliorc.141.1; reject, Mich.in EN 56.22, Eust.561.41:—Pass., Arist.Div. Somn.464a26. II τῆς γλώσσης ἄκρας ἀπορραπιζούσης τὸ πνεῦμα causing the breath to vibrate, in the pronunciation of r, D.H.Comp.14 (but v. ἀποροιπ-).
Spanish (DGE)
1 rechazar vehementemente Mich.in EN 56.22, τὴν τοῦ Φοίβου (ἐτυμολογίαν) Georgius grammaticus en Eust.561.41, en v. pas. αἱ οἰκεῖαι κινήσεις ... ἀπορραπίζονται Arist.Diu.Som.464a26, τὰ βάρη ... ἀπορραπίζεσθαι Apollod.Poliorc.207.9, cf. AB 421.
2 hacer vibrar de la punta de la lengua ἀ. τὸ πνεῦμα D.H.Comp.14.25.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπορρᾰπίζω: ἀπωθῶ, ἀποκρούω, συμβήσεται... τὰ βάρη... ἀπορραπίζεσθαι Ἀπολλοδ. Πολιορκ. σ. 15, 12, Εὐστ. 561. 41: - Παθ., Ἀριστ. Περὶ τ. καθ’ ὕπν. μαντ. 2. 9. ΙΙ. τῆς γλώσσης ἄκρας ἀπορραπιζούσης τὸ πνεῦμα, ἀναγκαζούσης τὴν πνοὴν νὰ πάλληται κατὰ τὴν ἐκφώνησιν τοῦ ρ, Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 14.
Greek Monolingual
ἀπορραπίζω (AM)
αποκρούω, παραμερίζω
μσν.
ανασκευάζω
αρχ.
κάνω να πάλλεται (η πνοή κατά την εκφώνηση του ρ).
Russian (Dvoretsky)
ἀπορρᾰπίζω: выталкивать, вытеснять Arst.
