ἐκθειόω
Ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ὡς ἐγὼ κακοῖς ζῇ, πῶς ὅδ' Οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει; → For one who lives amidst such evils as I do, how could it not be best to die?
English (LSJ)
(A), A make a god of, worship as such, Pass., ἐκτεθειῶσθαι to be deified, D.H.2.75; ταῖς τιμαῖς Plu.2.856e.
ἐκθει-όω (B), A desulphurate, Zos.Alch.p.147 B.
Spanish (DGE)
venerar como divino, considerar divino αὑτούς Ph.1.247, cf. 2.211, τὴν ἑκατέρου τῶν κόσμων φύσιν Ph.1.431, μυρία πλήθη ψευδωνύμων (θεῶν) Ph.2.181, τὰς τέσσαρας ἀρχάς Ph.2.189, τοὺς ζωγράφους ... καὶ ἀνδριαντοποιούς Ph.2.192, ζῷα, κύνας, αἰλούρους, λύκους Ph.2.194, οἱ μὲν τὸν λογισμόν, οἱ δ' ἑκάστην τῶν αἰσθήσεων Ph.2.264, en v. pas. Δίκην ... καὶ Θέμιν καὶ Νέμεσιν ... ἀποχρώντως ἐκτεθειῶσθαι D.H.2.75, cf. Plu.2.856d; cf. ἐκθεόω.
alquim. desazufrar en v. pas. ἐξ ἐλαίου ἐκθειουμένης ἕψοντες Zos.Alch.147.15.
German (Pape)
[Seite 760] vergöttern, göttlich verehren; Dion. Hal. 2, 75; Plut. u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκθειόω: θεοποιῶ τι, λατρεύω τι ὡς θεόν, Πλούτ. 2. 856 D· - παθ., θεοποιοῦμαι, Διον. Ἁλ. 2. 75.
French (Bailly abrégé)
1-ειῶ;
diviniser, mettre au rang des dieux ou des choses divines.
Étymologie: ἐκ, θειόω.
Russian (Dvoretsky)
ἐκθειόω: обоготворять: ἐκτεθειῶσθαι Plut. быть причисленным к богам.
