ἀείφυλλος
From LSJ
κρειττότερον ἐστὶν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ Πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκου, ἢ καλύπτραν λατινικήν → I would rather see a Turkish turban in the midst of the City than the Latin mitre
English (LSJ)
ον, not deciduous, Arist. GA783b10, Thphr.CP1.10.7.
Spanish (DGE)
-ον
perenne φυτόν Arist.GA 783b10, cf. Thphr.CP 2.17.2, φοῖνιξ Plu.2.723f.
German (Pape)
[Seite 41] stets Blätter habend, Theophr.; Plut. Symp. 8, 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἀείφυλλος: -ον, = ἀειθαλής, Ἀριστ. περὶ Γεν. Ζ. 5. 3, 25, Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 1. 10, 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
toujours feuillu, toujours vert.
Étymologie: ἀεί, φύλλον.
Russian (Dvoretsky)
ἀείφυλλος: всегда покрытый листвой, вечнозеленый (φυτά Arst.; φοῖνιξ Plut.).
