ἄπλατος
πωγωνοτροφία φιλόσοφoν οὐ ποιεῖ → a long beard does not make the philosopher
English (LSJ)
Dor.and Trag.for Ep. ἄπλητος (q.v.), ον, (πελάζω)
A unapproachable, always with a notion of terrible, monstrous, Hes.Op.148, Th.151; ἄ. πῦρ Pi.P.1.21 (whence it must be restored for ἀπλήστου in A.Pr.373); ὀφίων κεφαλαί, Τυφών, Pi.P.12.9,Fr.93; Ἔχιδνα B.5.62, cf. 12.51; θρέμμα S.Tr.1093; αἶσα Id.Aj.256 (lyr.); ἄπλατον ἀξύμβλητον ἐξεθρεψάμην Id.Fr.387.—In many places ἄπλαστος is a v.l., Id.Aj.256, E.Med.151 (lyr.); cf. ἄπληστος. 2 = ἄπλετος, κυψέλη Com.Adesp.620; ἄπλατοι ὅσοι Phld.Rh.1.3S., al.; γάλα Diog.Oen. 39, cf. Epicur.Nat.11.154.14, Phld.Oec.p.41 J., Porph.Abst.1.55; cf. ἄπλητος.
German (Pape)
[Seite 292] ion. ἄπλητος (πελάζω, ἀπέλατος), unnahbar, furchtbar, schrecklich, so daß man nicht nahe zu kommen wagt, ἰσχύς Hes. Th. 153; πῦρ Pind. P. 1, 21; ὀφίων κεφαλαί 12, 9; ἄπλατον θρέμμα, heißt der Nemeische Löwe, Soph. Tr. 1083; αἶσα Ai. 249; vgl. Buttm. Gramm. II p. 208 u. ἄπλετος.
