ἄσηπτος
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ον, A not liable to decay or corruption, Hp.Fist.4, X.Cyn. 9.13 (Sup.), Arist.HA521a1, etc.; ξύλα ἄ., of Acacia tortilis, LXX Ex. 25.5, cf. Thphr.HP4.2.8: Sup., κέδρος Ph.2.147. 2 undigested, σιτία Hp.Aff.24.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no digerido σιτία Hp.Aff.24.
2 no podrido ῥάβδοι Herm.Sim.8.6.5
•incorrupto νεκροί Plu.2.665c.
II incorruptible θρίξ Hp.Fist.4, del esparto, X.Cyn.9.13, τὸ ... πῖον Arist.HA 521a1, τὰ κρέα Plu.2.659c, ξύλα LXX Ex.25.5, Ph.Qu.Gen.2.4.31, ἄκανθα Thphr.HP 4.2.8, κέδρος Ph.2.147.
German (Pape)
[Seite 369] = ἀσαπής, ξύλον ἀσηπτότατον Porphyr. bei Stob. ecl. 1, 4, 56; unverdaut, Hippocr.
Greek Monolingual
-ον (AM ἄσηπτος, -ον) σήπω
αυτός που δεν σαπίζει ή που δεν φθείρεται («ξύλα άσηπτα», «κέδρος άσηπτος»)
αρχ.
(για τροφές) εκείνος που δεν χωνεύεται.
Russian (Dvoretsky)
ἄσηπτος: не подверженный гниению, не гниющий Xen., Arst., Plut.
