ὀροτύπος
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
[ῠ], ον, dashing down a mountain, ὕδωρ A.Th.85 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 386] = ὀρειτύπος, ὕδωρ, Aesch. Spt. 85; Phot. erkl. auch ὑλοτόμος. Vgl. ὀροιτύπος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui bat le flanc d’une montagne (torrent).
Étymologie: ὄρος, τύπτω.
Russian (Dvoretsky)
ὀροτύπος: (ῠ) плещущийся о гору, т. е. низвергающийся с горы (ὕδωρ Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀροτύπος: [ῠ], -ον, = ὀρειτύπος, ὕδωρ Αἰσχύλ. Θήβ. 85.
Greek Monolingual
ὀροτύπος, -ον (Α)
βλ. ορειτύπος.
Greek Monotonic
ὀροτύπος: [ῠ], -ον, αυτός που πηγάζει, που φέρεται από το βουνό, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ὀρο-τῠ́πος, ον,
driven from the mountain, Aesch.
