δυσουρία
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ, difficult micturition, Hp.Aph.3.31 (pl.), Arist.Fr.486; ἐν -ίᾳ γενέσθαι Plu.2.733c.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Aph.6.36, Coac.463, Aret.SD 2.4.3
• Grafía: tard. graf. δυσσ- Hippiatr.Lugd.13, 14
medic. disuria, dificultad para orinar Hp.Aph.3.5, 31, 6.36, Hum.14, Hp.Coac.l.c., Arist.Fr.486, Thphr.HP 9.9.2, Luc.Par.57, Hippiatr.Paris.62, Plu.2.733c, Gal.14.750, 19.425, Hippiatr.31.1.
German (Pape)
[Seite 685] ἡ, Harnzwang; Medic.; Plut. Symp. 8, 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
rétention d'urine.
Étymologie: δυσ-, οὖρον.
Russian (Dvoretsky)
δυσουρία: ἡ затрудненное отделение мочи, дисурия Arst., Plut., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
δυσουρία: Ἰων. -ίη, ἡ, δυσουρία, δυσχέρεια τοῦ οὐρεῖν, Ἱππ. Ἀφ. 1247, Ἀριστ. Ἀποσπ. 444.
Greek Monolingual
η (AM δυσουρία Α και -ίη)
δυσκολία στην ούρηση, στραγγουρία.
