πραπίς
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
d'ord. au pl. αἱ πραπίδες;
I. diaphragme;
II. p. ext.
1 cœur, âme, comme siège de la sensibilité;
2 intelligence ; prudence, sagesse.
Étymologie: DELG pas d'étym.
English (Slater)
πραπίς (-ίδος, -ίδι, -ίδες, -ίδων, -ίδεσσι, -ίσιν, -ίδας.) s. & pl., spirit, mind φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν πραπίσιν (O. 2.94) ἐκ θεοῦ δἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν (O. 11.10) χαύνᾳ πραπίδι παλαιμονεῖ κενεά (P. 2.61) ἐπέγνω μὲν Κυράνα δικαιᾶν Δαμοφίλου πραπίδων (P. 4.281) ἀπόλεμον ἀγαγὼν ἐς πραπίδας εὐνομίαν (P. 5.67) ἀλλ' οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες (I. 8.30) ἔνθα ποθ' Ἁρμονίαν φάμα Κάδμον ὑψη[λαῖς] πραπίδες[σι (sc. λαχεῖν, sim.) Δ. 2. 28. στάσιν ἀπὸ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών fr. 109. 3. κακόφρονά τ' ἄμφανεν πραπίδων καρπόν fr. 211.
Russian (Dvoretsky)
πρᾰπίς: ίδος (ῐδ) ἡ (преимущ. pl.; dat. pl. πραπίσι - эп. πραπίδεσσι)
1 грудобрюшная преграда: βάλε ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων Hom. он поразил его в печень под (самой) грудобрюшной преградой;
2 перен. сердце, душа: οἱ ἀπὸ πραπίδων ἦλθ᾽ ἵμερος Hom. отошло у него желание от сердца, т. е. пропала охота; ἀρηρὼς πραπίδεσσι Hes. пришедшийся (кому-л.) по душе;
3 ум, разум (περισσῶν φωτῶν Eur.): μανείσᾳ πραπίδι Eur. с помраченным умом; ὅγε ταῦτ᾽ ἐπονεῖτο ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν Hom. он (Гефест) изготовлял это с помощью (своего) искусного ума.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πραπίς -ίδος, ἡ meestal plur.; dat. plur. πραπίσιν, ep. πραπίδεσσιν middenrif:. Ἱππασίδην Ἀπισάονα... ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων (hij trof) Apison, de zoon van Hippasos, in de lever onder het middenrif Il. 17.349. als zetel van gevoel, cultureel equivalent van Ned. ‘hart’:; ἀπὸ πραπίδων ἦλθ’ ἴμερος het verlangen verdween uit zijn hart Il. 24.514; als zetel van verstand, cultureel equivalent van Ned. ‘geest’, ‘verstand':. Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι Hephaestus had (het) met zijn knappe inborst gemaakt Il. 1.608; εὖ πραπίδων λαχόντι voor iemand die over een goed verstand beschikt Aeschl. Ag. 380.
