σφίγκτωρ
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
ορος, ὁ, poet. for σφιγκτήρ 1, ib.233 (Maec.).
German (Pape)
ορος, ὁ, p. statt σφιγκτήρ, γενύων Maec. 6 (VI.233).
Russian (Dvoretsky)
σφίγκτωρ: ορος ὁ перевязь, повязка Anth.
Greek (Liddell-Scott)
σφίγκτωρ: -ορος, ὁ, ποιητ. ἀντὶ σφιγκτήρ, γενύων σφίγκτορ’ ἐϋρραφέα Ἀνθ. Π. 6. 233.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, Α
(ποιητ. τ. αντί σφιγκτήρ) καθετί που σφίγγει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σφίγγω + επίθημα -τωρ (πρβλ. πράκ-τωρ)].
