δυσθυμικός
From LSJ
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
English (LSJ)
δυσθυμική, δυσθυμικόν, melancholy, Arist.Phgn.813a33.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
depresivo, tendente al desánimo Arist.Phgn.813a33.
German (Pape)
[Seite 681] ή, όν, zum Missmute geneigt, Arist. Physiogn. 6.
Russian (Dvoretsky)
δυσθῡμικός: склонный к унынию Arst.
Greek (Liddell-Scott)
δυσθῡμικός: -ή, -όν, μελαγχολικός, Ἀριστ. Φυσιογν. 6, 50.
Greek Monolingual
δυσθυμικός, -ή, -όν (Α)
επιρρεπής στη δυσθυμία, μελαγχολικός.
