πάνολβος
From LSJ
English (LSJ)
ον, = foreg., A.Supp.582 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 461] = Vorigem, Aesch. Suppl. 577. – Unregelmäßiger superl. πανόλβιστος, Orac. Sib., was nicht von ὀλβιστός abzuleiten.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tout à fait heureux;
Sp. πανόλβιστος.
Étymologie: πᾶν, ὄλβος.